W Midasie jest ciekawa funkcja do obciążania ustrojów prętowych obciążeniem powierzchniowym, działa to w ten sposób, że należy zaznaczyć powierzchnię ograniczoną elementami belkowymi, a program automatycznie obciąża belki w zależności od wybranego sposobu rozkładu obciążenia (jednokierunkowy, kopertowy itd.). Mylące dla mnie było to, że po przyłożeniu obciążenia program wyświetlał je w ten sposób:
Na powyższym screenie widać, że coś tu jest nie tak, belki skrajne powinny być obciążone dokładnie połowę mniejszym obciążeniem liniowym niż belka środkowa. Postanowiłem sprawdzić czy jest to tylko trochę dziwny sposób wyświetlania czy rzeczywiście obciążenie jest przyłożone prawidłowo. Przyjąłem model rusztu, belki główne 0.5×0.5m, z betonu C25/30, rozpiętość teoretyczna L=10m, rozstaw belek 2m, belki poprzeczne są to belki wiotkie (1x1cm) wymagane są jednak do przyłożenia obciążenia. Cała powierzchnia została obciążona q=10 kPa. Moment zginający w belce środkowej powinien wynosić 0.125 * (2m * 10kPa * (10m)^2 = 250 [kNm], natomiast w belkach skrajnych 0.125 * (1m * 10kPa * (10m)^2 = 125 [kNm]. Poniżej rezultaty z Midasa:
Jak widać, wyniki są prawidłowe, tylko sposób wyświetlania danych wejściowych jest nieintuicyjny. Niestety, program nie uwzględnia mimośrodu wypadkowej obciążenia, tzn. w belkach skrajnych, jeżeli zadamy więzy ograniczające obrót wokół lokalnej osi X, zadane obciążenie nie generuje momentu skręcającego, należy mieć to na uwadzę przy wymiarowaniu konstrukcji.