1. Równanie krzywoliniowej trasy kabla.
W typowych konstrukcjach trasę kabla sprężającego modeluje się za pomocą odcinków prostoliniowych i krzywoliniowych. Odcinek krzywoliniowy stanowi najczęściej parabola drugiego rzędu o równaniu:
gdzie:
– strzałka paraboli
– długość odcinka paraboli
Obliczając pochodne powyższego równania otrzymujemy:
Przy typowych konstrukcjach belkowych trasa cięgien sprężających jest stosunkowo “płaska” tzn. styczna na ogół nie przecina się z osią pod kątem większym niż , w związku z tym można przyjąć uproszczenie, że krzywizna trasy parabolicznej jest równa , a ponieważ otrzymujemy:
Zatem trasę paraboliczną możemy w obliczeniach aproksymować łukiem kołowym o promieniu .
Rozważmy teraz połówkę paraboli opisanej równaniem i wyznaczmy kąt stycznej na końcu rozważanego odcinka .
zazwyczaj trasę sprężającą dzielimy na połówki zatem podstawiając
2. Wyznaczenie punktu przegięcia na odcinkach przejściowych.
Nad podporami pośrednimi kable przebiegają po trasie parabolicznej o odwrotnej strzałce. Lokalizację punktu przegięcia trasy ustalamy z następujących zależności geometrycznych:
Kąty w punkcie przegięcia obu krzywych wynoszą: ; . Z warunku ciągłości w punkcie przegięcia . Za pomocą tej zależności oraz danych w postaci: wyznaczamy wysokość oraz :
oraz